Tio estas sekreto kaj plej mistera, sed neniu estas sekreto pro eble parolanta Esperanton. Ĉar ĉi mi rakontos ĝin.
Mi konduktita en turon de ie mi ofte sonĝanta pri. Mia gvido konduktinta min supra la spiralŝtuparejo kaj vidiginta mi tiu olda panelligno en la plafono. Li malfirminta tiun kaj ni supreniri en la tegmento de la turo.
Estis malluma kaj polva. Kaj estas mistere enspacita kun bestostojn. Tiaĵoj pendumi en skemojn kaj ĉie flankoj. Tie estas bildoj de Hindudiino kaj Goetika maĝicirklo.
La mondo! La stranga, bela mondo!
Tuesday 17 March 2009
Monday 16 March 2009
Saluton,
Tie blogo estas primare loko por mi apliki Esperanto. Tio estas bizara - kial mi volus skribanta specifike por la lingvo uzita? Metodkomuniko estas mesaĝo. Sed ne estas tute malsama de plejparte mia interkompreniĝoj. Se mi skribas tezojn por universitato, mia cela ne estas produktanta mia pensoj. Mia cela estas produktanta nur la tezo. Kaj se mi desegnas bildrakonton la amo de designanta estas plej grava.
Ĉu ne estas interesa ke ni skribas Esperante tial nur du miliono homoj (se ne malpli) parolas ĝin? Mi pensas multajn Esperantistojn, simila mi, parolas Esperante por la amo de Esperanto. Tiaĵo estas parte mia motivo por lernanta Esperanto.
Ni havas kommunumon tio ekzistanta por la disvastiĝanta kaj aplikanta de nia lingvo, kaj ĉiu eble paroli ĝin estas Esperantisto. Mi pensas nin havus universala kulturo sen posedanta ne enhavo nur formo. La formo estas nur la metodkomuniko.
Ni havas minimuman enhavojn: Zamenhoff, kelkaj libroj kaj organizaĵoj. Ne estas multa. Estas sufiĉa por la travivada de la lingvon. Se Esperanto volus la universalan helpan lingvon, ĝi ne deva havas plimultan kulturon specifika al ĝi mem.
Tiaĵo ekscitas min. Mi estas plejparte postmoderna, postmarxista, idiotkapo kaj mi estas ekscitas pri signifeta aĵoj.
Bonvulu pardonis mian malbona Esperanto, mi estas nova parolulo. Iom nova. Mi estis lernanta Esperanton por tri jarojn, sed nur en antaŭa du monatoj mi vere peninta.
Iel, bona nokto mondeto.
Tie blogo estas primare loko por mi apliki Esperanto. Tio estas bizara - kial mi volus skribanta specifike por la lingvo uzita? Metodkomuniko estas mesaĝo. Sed ne estas tute malsama de plejparte mia interkompreniĝoj. Se mi skribas tezojn por universitato, mia cela ne estas produktanta mia pensoj. Mia cela estas produktanta nur la tezo. Kaj se mi desegnas bildrakonton la amo de designanta estas plej grava.
Ĉu ne estas interesa ke ni skribas Esperante tial nur du miliono homoj (se ne malpli) parolas ĝin? Mi pensas multajn Esperantistojn, simila mi, parolas Esperante por la amo de Esperanto. Tiaĵo estas parte mia motivo por lernanta Esperanto.
Ni havas kommunumon tio ekzistanta por la disvastiĝanta kaj aplikanta de nia lingvo, kaj ĉiu eble paroli ĝin estas Esperantisto. Mi pensas nin havus universala kulturo sen posedanta ne enhavo nur formo. La formo estas nur la metodkomuniko.
Ni havas minimuman enhavojn: Zamenhoff, kelkaj libroj kaj organizaĵoj. Ne estas multa. Estas sufiĉa por la travivada de la lingvon. Se Esperanto volus la universalan helpan lingvon, ĝi ne deva havas plimultan kulturon specifika al ĝi mem.
Tiaĵo ekscitas min. Mi estas plejparte postmoderna, postmarxista, idiotkapo kaj mi estas ekscitas pri signifeta aĵoj.
Bonvulu pardonis mian malbona Esperanto, mi estas nova parolulo. Iom nova. Mi estis lernanta Esperanton por tri jarojn, sed nur en antaŭa du monatoj mi vere peninta.
Iel, bona nokto mondeto.
Subscribe to:
Posts (Atom)